amoliens
Latin
Etymology
Present participle of āmōlior
Participle
āmōliēns m or f or n (genitive āmōlientis); third declension
- removing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | āmōliēns | āmōliēns | āmōlientēs | āmōlientia | |
Genitive | āmōlientis | āmōlientis | āmōlientium | āmōlientium | |
Dative | āmōlientī | āmōlientī | āmōlientibus | āmōlientibus | |
Accusative | āmōlientem | āmōliēns | āmōlientēs, āmōlientīs | āmōlientia | |
Ablative | āmōliente, āmōlientī1 | āmōliente, āmōlientī1 | āmōlientibus | āmōlientibus | |
Vocative | āmōliēns | āmōliēns | āmōlientēs | āmōlientia |
1When used purely as an adjective.