linctus
English
Etymology
From Latin linctus, from lingere (“to lick”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈlɪŋk.təs/
Noun
linctus (plural linctuses)
- (medicine) Any syrupy medication; especially a remedy for coughs.
- Synonyms: lambative, lohoch
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lingō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈlink.tus/, [ˈlɪŋk.tʊs]
Participle
linctus m (feminine lincta, neuter linctum); first/second declension
- licked
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | linctus | lincta | linctum | linctī | linctae | lincta | |
Genitive | linctī | linctae | linctī | linctōrum | linctārum | linctōrum | |
Dative | linctō | linctae | linctō | linctīs | linctīs | linctīs | |
Accusative | linctum | linctam | linctum | linctōs | linctās | lincta | |
Ablative | linctō | linctā | linctō | linctīs | linctīs | linctīs | |
Vocative | lincte | lincta | linctum | linctī | linctae | lincta |
Descendants
- Aromanian: alimtu
Noun
linctus m (genitive linctūs); fourth declension
- a licking; the act of licking
Inflection
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | linctus | linctūs |
Genitive | linctūs | linctuum |
Dative | linctuī | linctibus |
Accusative | linctum | linctūs |
Ablative | linctū | linctibus |
Vocative | linctus | linctūs |
Descendants
- English: linctus
References
- linctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- linctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette