lignicolus
Latin
Etymology
From lignum (“wood”) + colō (“to inhabit”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /liɡˈni.ko.lus/, [lʲɪŋˈnɪkɔɫ̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /liɲˈɲi.ko.lus/, [liɲˈɲiːkolus]
Adjective
lignicolus (feminine lignicola, neuter lignicolum); first/second-declension adjective
- (New Latin) That lives in (dead) wood; lignicolous
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lignicolus | lignicola | lignicolum | lignicolī | lignicolae | lignicola | |
Genitive | lignicolī | lignicolae | lignicolī | lignicolōrum | lignicolārum | lignicolōrum | |
Dative | lignicolō | lignicolō | lignicolīs | ||||
Accusative | lignicolum | lignicolam | lignicolum | lignicolōs | lignicolās | lignicola | |
Ablative | lignicolō | lignicolā | lignicolō | lignicolīs | |||
Vocative | lignicole | lignicola | lignicolum | lignicolī | lignicolae | lignicola |