leźć

See also: lězć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *lězti.

leźć impf (determinate, perfective poleźć, indeterminate łazić)

(colloquial, intransitive) to drag one's heels, to walk or go
(colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere
Gdzie leziesz? Tam nie wolno! ― Where the hell are you going? You can't go there!

Conjugation of leźć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		leźć
present tense	1^st	lezę			leziemy
	2^nd	leziesz			leziecie
	3^rd	lezie			lezą
	impersonal	lezie się
past tense	1^st	lazłem	lazłam		leźliśmy	lazłyśmy
	2^nd	lazłeś	lazłaś		leźliście	lazłyście
	3^rd	lazł	lazła	lazło	leźli	lazły
	impersonal	leziono
future tense	1^st	będę lazł, będę leźć	będę lazła, będę leźć		będziemy leźli, będziemy leźć	będziemy lazły, będziemy leźć
	2^nd	będziesz lazł, będziesz leźć	będziesz lazła, będziesz leźć		będziecie leźli, będziecie leźć	będziecie lazły, będziecie leźć
	3^rd	będzie lazł, będzie leźć	będzie lazła, będzie leźć	będzie lazło, będzie leźć	będą leźli, będą leźć	będą lazły, będą leźć
	impersonal	będzie leźć się
conditional	1^st	lazłbym	lazłabym		leźlibyśmy	lazłybyśmy
	2^nd	lazłbyś	lazłabyś		leźlibyście	lazłybyście
	3^rd	lazłby	lazłaby	lazłoby	leźliby	lazłyby
	impersonal	leziono by
imperative	1^st	niech lezę			leźmy
	2^nd	leź			leźcie
	3^rd	niech lezie			niech lezą
active adjectival participle		lezący	leząca	lezące	lezący	lezące
contemporary adverbial participle		leząc
verbal noun		lezienie

verbs