leylek
Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *(j)eglek (“stork”).
Noun
leylek (definite accusative leyleği, plural leylekler)
- stork
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | leylek | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | leyleği | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | leylek | leylekler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | leyleği | leylekleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | leyleğe | leyleklere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | leylekte | leyleklerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | leylekten | leyleklerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | leyleğin | leyleklerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||