leksykon
Polish
Etymology
Borrowed from German Lexicon, from French lexicon[1]; ultimately from Ancient Greek λεξικόν (lexikón).
Pronunciation
- IPA(key): /lɛkˈsɨ.kɔn/
Audio (file) - Rhymes: -ɨkɔn
- Syllabification: lek‧sy‧kon
Noun
leksykon m inan
- (lexicography, linguistics) lexicon (a kind of specialized dictionary)
- lexicon (the vocabulary of an individual or a group)
Declension
Declension of leksykon
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | leksykon | leksykony |
| genitive | leksykonu | leksykonów |
| dative | leksykonowi | leksykonom |
| accusative | leksykon | leksykony |
| instrumental | leksykonem | leksykonami |
| locative | leksykonie | leksykonach |
| vocative | leksykonie | leksykony |
References
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
Further reading
- leksykon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- leksykon in Polish dictionaries at PWN