legănior
Romanian
Etymology
From leagăn + -ior.
Noun
legănior m (plural legănioare)
- Diminutive of leagăn
Declension
Declension of legănior
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) legănior | legăniorul | (niște) legănioare | legănioarei |
genitive/dative | (unui) legănior | legăniorului | (unor) legănioare | legănioarelor |
vocative | legăniorule | legănioarelor |
References
- legănior in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN