lecticar
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin lecticarius.
Noun
lecticar m (plural lecticari)
- a litter-bearer, sedan-bearer, lectica-bearer
Declension
Declension of lecticar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) lecticar | lecticarul | (niște) lecticari | lecticarii |
genitive/dative | (unui) lecticar | lecticarului | (unor) lecticari | lecticarilor |
vocative | lecticarule | lecticarilor |
References
- lecticar in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN