latito
See also: latitò
Italian
Verb
latito
- first-person singular present indicative of latitare
Anagrams
- lottai
- ottali
- titola
- totali
Latin
Etymology
From lateō (“be hiding, lurk, skulk”) + -itō (frequentative suffix).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈla.ti.toː/, [ˈɫa.tɪ.toː]
Verb
latitō (present infinitive latitāre, perfect active latitāvī, supine latitātum); first conjugation
- I am in hiding
- I lie low
- I lurk
Inflection
Conjugation of latito (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | latitō | latitās | latitat | latitāmus | latitātis | latitant |
imperfect | latitābam | latitābās | latitābat | latitābāmus | latitābātis | latitābant | |
future | latitābō | latitābis | latitābit | latitābimus | latitābitis | latitābunt | |
perfect | latitāvī | latitāvistī | latitāvit | latitāvimus | latitāvistis | latitāvērunt, latitāvēre | |
pluperfect | latitāveram | latitāverās | latitāverat | latitāverāmus | latitāverātis | latitāverant | |
future perfect | latitāverō | latitāveris | latitāverit | latitāverimus | latitāveritis | latitāverint | |
passive | present | latitor | latitāris, latitāre | latitātur | latitāmur | latitāminī | latitantur |
imperfect | latitābar | latitābāris, latitābāre | latitābātur | latitābāmur | latitābāminī | latitābantur | |
future | latitābor | latitāberis, latitābere | latitābitur | latitābimur | latitābiminī | latitābuntur | |
perfect | latitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | latitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | latitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | latitem | latitēs | latitet | latitēmus | latitētis | latitent |
imperfect | latitārem | latitārēs | latitāret | latitārēmus | latitārētis | latitārent | |
perfect | latitāverim | latitāverīs | latitāverit | latitāverimus | latitāveritis | latitāverint | |
pluperfect | latitāvissem | latitāvissēs | latitāvisset | latitāvissēmus | latitāvissētis | latitāvissent | |
passive | present | latiter | latitēris, latitēre | latitētur | latitēmur | latitēminī | latitentur |
imperfect | latitārer | latitārēris, latitārēre | latitārētur | latitārēmur | latitārēminī | latitārentur | |
perfect | latitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | latitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | latitā | — | — | latitāte | — |
future | — | latitātō | latitātō | — | latitātōte | latitantō | |
passive | present | — | latitāre | — | — | latitāminī | — |
future | — | latitātor | latitātor | — | — | latitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | latitāre | latitāvisse | latitātūrus esse | latitārī | latitātus esse | latitātum īrī | |
participles | latitāns | — | latitātūrus | — | latitātus | latitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
latitāre | latitandī | latitandō | latitandum | latitātum | latitātū |
Derived terms
- latitābundus
- latitātiō
Descendants
- Galician: latar
- Italian: latitare
References
- latito in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- latito in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- latito in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette