larignus
Latin
Etymology
From larix. Compare īlignus and salignus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /laˈriɡ.nus/, [lˠaˈɾɪŋ.nʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /laˈriɲ.ɲus/
Adjective
larignus (feminine larigna, neuter larignum); first/second-declension adjective
- of larch
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | larignus | larigna | larignum | larignī | larignae | larigna | |
Genitive | larignī | larignae | larignī | larignōrum | larignārum | larignōrum | |
Dative | larignō | larignō | larignīs | ||||
Accusative | larignum | larignam | larignum | larignōs | larignās | larigna | |
Ablative | larignō | larignā | larignō | larignīs | |||
Vocative | larigne | larigna | larignum | larignī | larignae | larigna |
References
- larignus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- larignus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette