amitto
Italian
Etymology
From Latin amictus (“cloak, mantle”).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmit.to/
- Rhymes: -itto
- Hyphenation: a‧mìt‧to
Noun
amitto m (plural amitti)
- amice
Anagrams
- attimo, ottima
Latin
Etymology
From ab- (“away”) + mittō (“send”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aːˈmit.toː/, [äːˈmɪt̪ːoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /aˈmit.to/, [äˈmit̪ːo]
Verb
āmittō (present infinitive āmittere, perfect active āmīsī, supine āmissum); third conjugation
- I let go, let slip, let fall.
- Synonyms: omittō, obiectō
- I remit, pardon
- Synonyms: ignōscō, parcō, remittō, dōnō, dīmittō, perdōnō, condōnō
- I lose
- Synonym: perdō
- 1st c. BC, Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad Atticum :
- Qua re non dubito quin tibi quoque id molestum sit, cum et meo dolore moveare et ipse omni virtute officioque ornatissimum tuique et sua sponte et meo sermone amantem adfinem amicumque amiseris.
- I do not doubt therefore that you too are troubled, since you are moved by my pain and have yourself lost a kinsmen and a friend most distinguished in every virtue and service, and who loved you both of his own accord and from hearing me speak of you.
- Qua re non dubito quin tibi quoque id molestum sit, cum et meo dolore moveare et ipse omni virtute officioque ornatissimum tuique et sua sponte et meo sermone amantem adfinem amicumque amiseris.
Conjugation
Conjugation of āmittō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | āmittō | āmittis | āmittit | āmittimus | āmittitis | āmittunt |
imperfect | āmittēbam | āmittēbās | āmittēbat | āmittēbāmus | āmittēbātis | āmittēbant | |
future | āmittam | āmittēs | āmittet | āmittēmus | āmittētis | āmittent | |
perfect | āmīsī | āmīsistī | āmīsit | āmīsimus | āmīsistis | āmīsērunt, āmīsēre | |
pluperfect | āmīseram | āmīserās | āmīserat | āmīserāmus | āmīserātis | āmīserant | |
future perfect | āmīserō | āmīseris | āmīserit | āmīserimus | āmīseritis | āmīserint | |
sigmatic future1 | āmissō | āmissis | āmissit | āmissimus | āmissitis | āmissint | |
passive | present | āmittor | āmitteris, āmittere | āmittitur | āmittimur | āmittiminī | āmittuntur |
imperfect | āmittēbar | āmittēbāris, āmittēbāre | āmittēbātur | āmittēbāmur | āmittēbāminī | āmittēbantur | |
future | āmittar | āmittēris, āmittēre | āmittētur | āmittēmur | āmittēminī | āmittentur | |
perfect | āmissus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | āmissus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | āmissus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | āmittam | āmittās | āmittat | āmittāmus | āmittātis | āmittant |
imperfect | āmitterem | āmitterēs | āmitteret | āmitterēmus | āmitterētis | āmitterent | |
perfect | āmīserim | āmīserīs | āmīserit | āmīserīmus | āmīserītis | āmīserint | |
pluperfect | āmīsissem | āmīsissēs | āmīsisset | āmīsissēmus | āmīsissētis | āmīsissent | |
sigmatic aorist1 | āmissim | āmissīs | āmissīt | āmissīmus | āmissītis | āmissint | |
passive | present | āmittar | āmittāris, āmittāre | āmittātur | āmittāmur | āmittāminī | āmittantur |
imperfect | āmitterer | āmitterēris, āmitterēre | āmitterētur | āmitterēmur | āmitterēminī | āmitterentur | |
perfect | āmissus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | āmissus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | āmitte | — | — | āmittite | — |
future | — | āmittitō | āmittitō | — | āmittitōte | āmittuntō | |
passive | present | — | āmittere | — | — | āmittiminī | — |
future | — | āmittitor | āmittitor | — | — | āmittuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | āmittere | āmīsisse | āmissūrum esse | āmittī | āmissum esse | āmissum īrī | |
participles | āmittēns | — | āmissūrus | — | āmissus | āmittendus, āmittundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
āmittendī | āmittendō | āmittendum | āmittendō | āmissum | āmissū |
1At least one use of the archaic "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
Related terms
- āmissiō
Descendants
- English: amit
References
- “amitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “amitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- amitto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to lose no time: tempus non amittere, perdere
- to lose one's sight: oculos, lumina amittere
- to lose, let slip an opportunity: occasionem praetermittere, amittere (through carelessness), omittere (deliberately), dimittere (through indifference)
- to be quite insensible of all feelings to humanity: omnem humanitatis sensum amisisse
- to lose one's case: causam or litem amittere, perdere
- to lose no time: tempus non amittere, perdere