lapido
See also: lapidó and lapidò
Italian
Verb
lapido
- first-person singular present indicative of lapidare
Latin
Etymology
From lapis (“a stone”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈla.pi.doː/
Verb
lapidō (present infinitive lapidāre, perfect active lapidāvī, supine lapidātum); first conjugation
- I stone, throw stones at.
- (figuratively) I assail, assault.
Inflection
Conjugation of lapido (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | lapidō | lapidās | lapidat | lapidāmus | lapidātis | lapidant |
imperfect | lapidābam | lapidābās | lapidābat | lapidābāmus | lapidābātis | lapidābant | |
future | lapidābō | lapidābis | lapidābit | lapidābimus | lapidābitis | lapidābunt | |
perfect | lapidāvī | lapidāvistī | lapidāvit | lapidāvimus | lapidāvistis | lapidāvērunt, lapidāvēre | |
pluperfect | lapidāveram | lapidāverās | lapidāverat | lapidāverāmus | lapidāverātis | lapidāverant | |
future perfect | lapidāverō | lapidāveris | lapidāverit | lapidāverimus | lapidāveritis | lapidāverint | |
passive | present | lapidor | lapidāris, lapidāre | lapidātur | lapidāmur | lapidāminī | lapidantur |
imperfect | lapidābar | lapidābāris, lapidābāre | lapidābātur | lapidābāmur | lapidābāminī | lapidābantur | |
future | lapidābor | lapidāberis, lapidābere | lapidābitur | lapidābimur | lapidābiminī | lapidābuntur | |
perfect | lapidātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | lapidātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | lapidātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | lapidem | lapidēs | lapidet | lapidēmus | lapidētis | lapident |
imperfect | lapidārem | lapidārēs | lapidāret | lapidārēmus | lapidārētis | lapidārent | |
perfect | lapidāverim | lapidāverīs | lapidāverit | lapidāverimus | lapidāveritis | lapidāverint | |
pluperfect | lapidāvissem | lapidāvissēs | lapidāvisset | lapidāvissēmus | lapidāvissētis | lapidāvissent | |
passive | present | lapider | lapidēris, lapidēre | lapidētur | lapidēmur | lapidēminī | lapidentur |
imperfect | lapidārer | lapidārēris, lapidārēre | lapidārētur | lapidārēmur | lapidārēminī | lapidārentur | |
perfect | lapidātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | lapidātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | lapidā | — | — | lapidāte | — |
future | — | lapidātō | lapidātō | — | lapidātōte | lapidantō | |
passive | present | — | lapidāre | — | — | lapidāminī | — |
future | — | lapidātor | lapidātor | — | — | lapidantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | lapidāre | lapidāvisse | lapidātūrus esse | lapidārī | lapidātus esse | lapidātum īrī | |
participles | lapidāns | — | lapidātūrus | — | lapidātus | lapidandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
lapidāre | lapidandī | lapidandō | lapidandum | lapidātum | lapidātū |
Derived terms
- lapidatio
Related terms
- lapidāris
- lapidārius
- lapidātiō
- lapidātor
- lapidescō
- lapideus
- lapidōsus
- lapis
Descendants
- Aromanian: aleapid, alipidari
- French: lapider
- Italian: lapidare
- Romanian: lepăda, lepădare
- Spanish: lapidar
References
- lapido in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lapido in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- lapido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
lapido
- first-person singular present indicative of lapidar
Spanish
Verb
lapido
- First-person singular (yo) present indicative form of lapidar.