amirran
Old English
Alternative forms
- āmierran
- āmyrran
Etymology
From ā- + mirran.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑːˈmirrɑn/
Verb
āmirran
- to lead astray, misguide
Conjugation
Conjugation of āmirran (weak class 1)
infinitive | āmirran | tō āmirrenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | āmirre | āmirde |
2nd-person singular | āmirst | āmirdest |
3rd-person singular | āmirþ | āmirde |
plural | āmirraþ | āmirdon |
subjunctive | present | past |
singular | āmirre | āmirde |
plural | āmirren | āmirden |
imperative | ||
singular | āmire | |
plural | āmirraþ | |
participle | present | past |
āmirrende | āmirred |