lancinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of lancinō.
Participle
lancinātus m (feminine lancināta, neuter lancinātum); first/second declension
- rent
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lancinātus | lancināta | lancinātum | lancinātī | lancinātae | lancināta | |
Genitive | lancinātī | lancinātae | lancinātī | lancinātōrum | lancinātārum | lancinātōrum | |
Dative | lancinātō | lancinātō | lancinātīs | ||||
Accusative | lancinātum | lancinātam | lancinātum | lancinātōs | lancinātās | lancināta | |
Ablative | lancinātō | lancinātā | lancinātō | lancinātīs | |||
Vocative | lancināte | lancināta | lancinātum | lancinātī | lancinātae | lancināta |