lakea
Finnish
Etymology
From Proto-Finnic *lakeda, akin to Ingrian lakkiia, Ludian laged and Votic lakõa.
Adjective
lakea
- wide
Declension
Inflection of lakea (Kotus type 15/korkea, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | lakea | lakeat | |
genitive | lakean | lakeiden lakeitten | |
partitive | lakeaa lakeata | lakeita | |
illative | lakeaan | lakeisiin lakeihin | |
singular | plural | ||
nominative | lakea | lakeat | |
accusative | nom. | lakea | lakeat |
gen. | lakean | ||
genitive | lakean | lakeiden lakeitten lakeainrare | |
partitive | lakeaa lakeata | lakeita | |
inessive | lakeassa | lakeissa | |
elative | lakeasta | lakeista | |
illative | lakeaan | lakeisiin lakeihin | |
adessive | lakealla | lakeilla | |
ablative | lakealta | lakeilta | |
allative | lakealle | lakeille | |
essive | lakeana | lakeina | |
translative | lakeaksi | lakeiksi | |
instructive | — | lakein | |
abessive | lakeatta | lakeitta | |
comitative | — | lakeine |
Derived terms
- lakeus
Noun
lakea
- Partitive singular form of laki.
Anagrams
- kaale, kelaa