amiko
Esperanto
Etymology
Common Romance, ultimately from Latin amicus.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmiko/
- Hyphenation: a‧mi‧ko
- Rhymes: -iko
- Audio:
(file)
Noun
amiko (accusative singular amikon, plural amikoj, accusative plural amikojn)
- friend
- 2005, Portella, Luiz, Ŝi estas mia amiko, →ISBN, page 37:
- — Mateo, ĉu vi enamiĝis al Barbara? — demandas Marko.
— Ne. Ŝi estas mia amiko.- "Matt, did you fall for Barbara?" asks Mark. "No. She's my friend."
- La malamiko de mia malamiko estas mia amiko.
- The enemy of my enemy is my friend.
- Antonym: malamiko
-
Hyponyms
- (neologism, nonstandard) amikiĉo (“male friend”)
- amikino (“female friend”)
Derived terms
- amika (“friendly”)
- amikaĵo (“friendly gesture”)
- amikaro (“circle of friends”)
- amike (“in a friendly way, warmly”)
- amikeco (“friendship”)
- amiki (“to be on friendly terms”)
- amikiĝi kun (“make friends with, befriend”)
- fianĉamikino (“bride’s maid, matron of honour”)
- fianĉamiko (“best man”)
- koramikino (“girlfriend (romantic), partner”)
- koramiko (“boyfriend (romantic), partner”)
See also
- karulo (“a romantic interest, boyfriend/girlfriend”)
Ido
Etymology
Borrowed from Esperanto amiko, French ami, Italian amico, Spanish amigo, all ultimately from Latin amicus.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmiko/
Noun
amiko (plural amiki)
- friend
- Antonym: enemiko
- Hyponyms: amikulo, amikino
Derived terms
- amikala (“friendly, amicable”)
- amikalajo (“a friendly act”)
- amikale (“friendly”)
- amikeskar (“become friendly (with someone)”)
- amikeso (“friendship, friendliness, amity”)