kłótnik
Polish
Etymology
From kłócić + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkwut.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -utɲik
- Syllabification: kłót‧nik
Noun
kłótnik m pers (feminine kłótnica)
- quarreler, brawler, wrangler
- Synonyms: awanturnik, furiat, piekielnik, pieniacz
Declension
Declension of kłótnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kłótnik | kłótnicy |
| genitive | kłótnika | kłótników |
| dative | kłótnikowi | kłótnikom |
| accusative | kłótnika | kłótników |
| instrumental | kłótnikiem | kłótnikami |
| locative | kłótniku | kłótnikach |
| vocative | kłótniku | kłótnicy |
Further reading
- kłótnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kłótnik in Polish dictionaries at PWN