kłusownik
Polish
Etymology
From kłusować + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /kwuˈsɔv.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɲik
- Syllabification: kłu‧sow‧nik
Noun
kłusownik m pers
- poacher (person who trespasses in order to take game illegally)
Declension
Declension of kłusownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kłusownik | kłusownicy |
genitive | kłusownika | kłusowników |
dative | kłusownikowi | kłusownikom |
accusative | kłusownika | kłusowników |
instrumental | kłusownikiem | kłusownikami |
locative | kłusowniku | kłusownikach |
vocative | kłusowniku | kłusownicy |
Related terms
- kłusować
- kłusownictwo
Further reading
- kłusownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kłusownik in Polish dictionaries at PWN