kłopotliwy
Polish
Etymology
From kłopot + -liwy.
Pronunciation
- IPA(key): /kwɔ.pɔtˈlʲi.vɨ/
Adjective
kłopotliwy (comparative kłopotliwszy, superlative najkłopotliwszy, adverb kłopotliwie)
- troublesome, bothersome
Declension
declension of kłopotliwy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | kłopotliwy | kłopotliwe | kłopotliwa | kłopotliwi | kłopotliwe | ||
| genitive | kłopotliwego | kłopotliwej | kłopotliwych | ||||
| dative | kłopotliwemu | kłopotliwym | |||||
| accusative | kłopotliwego | kłopotliwy | kłopotliwe | kłopotliwą | kłopotliwych | kłopotliwe | |
| instrumental | kłopotliwym | kłopotliwymi | |||||
| locative | kłopotliwej | kłopotliwych | |||||
Derived terms
- kłopotliwość
Further reading
- kłopotliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kłopotliwy in Polish dictionaries at PWN