küme
See also: kume
Turkish
Noun
küme (definite accusative kümeyi, plural kümeler)
- (mathematics, set theory) set
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | küme | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | kümeyi | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | küme | kümeler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | kümeyi | kümeleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | kümeye | kümelere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | kümede | kümelerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | kümeden | kümelerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | kümenin | kümelerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||