külfet
Turkish
Etymology
From Arabic كُلْفَة (kulfa)
Pronunciation
- IPA(key): /kylfɛt/, [cʏlfɛt̪]
Noun
külfet (definite accusative külfeti, plural külfetler)
- burden; inconvenience, bother
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | külfet | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | külfeti | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | külfet | külfetler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | külfeti | külfetleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | külfete | külfetlere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | külfette | külfetlerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | külfetten | külfetlerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | külfetin | külfetlerin | ||||||||||||||||||||||||
|
Derived terms
- külfetli
- külfetsiz