kúl
See also: kul, KUL, kūl, kül, kůl, and kül-
Hungarian
Etymology
From English cool.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkuːl]
Adjective
kúl (comparative kúlabb, superlative legkúlabb)
- (informal) cool (fashionable, macho, etc.)
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kúl | kúlak |
accusative | kúlat | kúlakat |
dative | kúlnak | kúlaknak |
instrumental | kúllal | kúlakkal |
causal-final | kúlért | kúlakért |
translative | kúllá | kúlakká |
terminative | kúlig | kúlakig |
essive-formal | kúlként | kúlakként |
essive-modal | — | — |
inessive | kúlban | kúlakban |
superessive | kúlon | kúlakon |
adessive | kúlnál | kúlaknál |
illative | kúlba | kúlakba |
sublative | kúlra | kúlakra |
allative | kúlhoz | kúlakhoz |
elative | kúlból | kúlakból |
delative | kúlról | kúlakról |
ablative | kúltól | kúlaktól |
Synonyms
- klassz (slang)
- fasza (slang)
- menő
Icelandic
Etymology
Late 20th century, from English cool.
Pronunciation
- IPA(key): /kʰuːl/
- Rhymes: -uːl
Adjective
kúl (indeclinable)
- (informal) cool (fashionable, macho, etc.)
Synonyms
- kúlaður (slang)
- geðveikur