köğüz
Turkish
Etymology
From Proto-Turkic *Köbüŕ (“carpet, rug”), *Kebiŕ (“carpet, rug”).
Noun
köğüz (definite accusative köğüzü, plural köğüzler)
- (dialectal) rug
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | köğüz | |
Definite accusative | köğüzü | |
Singular | Plural | |
Nominative | köğüz | köğüzler |
Definite accusative | köğüzü | köğüzleri |
Dative | köğüze | köğüzlere |
Locative | köğüzde | köğüzlerde |
Ablative | köğüzden | köğüzlerden |
Genitive | köğüzün | köğüzlerin |
Synonyms
- kilim