Kööpenhamina
Finnish
Etymology
From Swedish Köpenhamn.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkøːpenhɑminɑ]
- Hyphenation: Köö‧pen‧ha‧mi‧na
Proper noun
Kööpenhamina
- Copenhagen.
Declension
| Inflection of Kööpenhamina (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Kööpenhamina | — | |
| genitive | Kööpenhaminan | — | |
| partitive | Kööpenhaminaa | — | |
| illative | Kööpenhaminaan | — | |
| singular | plural | ||
| nominative | Kööpenhamina | — | |
| accusative | nom. | Kööpenhamina | — |
| gen. | Kööpenhaminan | ||
| genitive | Kööpenhaminan | — | |
| partitive | Kööpenhaminaa | — | |
| inessive | Kööpenhaminassa | — | |
| elative | Kööpenhaminasta | — | |
| illative | Kööpenhaminaan | — | |
| adessive | Kööpenhaminalla | — | |
| ablative | Kööpenhaminalta | — | |
| allative | Kööpenhaminalle | — | |
| essive | Kööpenhaminana | — | |
| translative | Kööpenhaminaksi | — | |
| instructive | — | — | |
| abessive | Kööpenhaminatta | — | |
| comitative | — | — | |
Derived terms
- kööpenhaminalainen