kök

kök

See also: kok, koek, KOK, kók, Kök, kok., and kʼokʼ

Azerbaijani

Pronunciation

• IPA^(key): [cœc]

• Audio (Baku)

  (file)

Etymology 1

From Proto-Turkic *kök (“healthy, big, thick”).

Adjective

kök (comparative daha kök, superlative ən kök)

1. stout, fat, thick (of people)

   Synonyms: see Thesaurus:kök

Descendants

• → Talysh: kok

Etymology 2

From Proto-Turkic *kök (“root”). Cognate with Chuvash кӑк (kăk, “root, base”).

Noun

kök (definite accusative kökü, plural köklər)

1. root
2. (grammar) stem
3. carrot

Declension

Declension of kök
	singular	plural
nominative	kök	köklər
definite accusative	kökü	kökləri
dative	kökə	köklərə
locative	kökdə	köklərdə
ablative	kökdən	köklərdən
definite genitive	kökün	köklərin

Possessive forms of kök
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	köküm	köklərim
sənin (“your”)	kökün	köklərin
onun (“his/her/its”)	kökü	kökləri
bizim (“our”)	kökümüz	köklərimiz
sizin (“your”)	kökünüz	kökləriniz
onların (“their”)	kökü or kökləri	kökləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kökümü	köklərimi
sənin (“your”)	kökünü	köklərini
onun (“his/her/its”)	kökünü	köklərini
bizim (“our”)	kökümüzü	köklərimizi
sizin (“your”)	kökünüzü	köklərinizi
onların (“their”)	kökünü or köklərini	köklərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kökümə	köklərimə
sənin (“your”)	kökünə	köklərinə
onun (“his/her/its”)	kökünə	köklərinə
bizim (“our”)	kökümüzə	köklərimizə
sizin (“your”)	kökünüzə	köklərinizə
onların (“their”)	kökünə or köklərinə	köklərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kökümdə	köklərimdə
sənin (“your”)	kökündə	köklərində
onun (“his/her/its”)	kökündə	köklərində
bizim (“our”)	kökümüzdə	köklərimizdə
sizin (“your”)	kökünüzdə	köklərinizdə
onların (“their”)	kökündə or köklərində	köklərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kökümdən	köklərimdən
sənin (“your”)	kökündən	köklərindən
onun (“his/her/its”)	kökündən	köklərindən
bizim (“our”)	kökümüzdən	köklərimizdən
sizin (“your”)	kökünüzdən	köklərinizdən
onların (“their”)	kökündən or köklərindən	köklərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kökümün	köklərimin
sənin (“your”)	kökünün	köklərinin
onun (“his/her/its”)	kökünün	köklərinin
bizim (“our”)	kökümüzün	köklərimizin
sizin (“your”)	kökünüzün	köklərinizin
onların (“their”)	kökünün or köklərinin	köklərinin

---

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *kȫk.

Noun

kök

1. sky, high, heavens.
2. sky blue.

Declension

Declension of kök

nominative	kök
genitive	kökniñ
dative	kökke
accusative	kökni
locative	kökte
ablative	kökten

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Swedish

Etymology

From Old Swedish kökia, borrowed from Middle Low German köke, koke, kokene, from Late Latin cocīna, from earlier coquīna (“kitchen; cuisine”), from coquō (“to cook”), from Proto-Indo-European *pekʷ- (“to cook, become ripe”).

Replaced native stekarehus/stekarahus and eldhus, from which came the switch to the neuter gender. (The Old Swedish word was feminine like the Middle Low German word that it was borrowed from.)[1][2] Cognate with English kitchen, German Küche, and French cuisine.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕøːk/

• audio

  (file)

• Rhymes: -øːk

Noun

kök n

1. kitchen; a room
2. cuisine

Declension

Declension of kök
	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	kök	köket	kök	köken
Genitive	köks	kökets	köks	kökens

Related terms

• ångkök
• fältkök
• gasolkök
• gatukök
• köksgolv
• köksinredning
• köksö
• kökspiga
• köksskåp
• kökssoffa
• köksspis
• köksutrustning
• kokvrå
• rum och kök
• skolkök
• soppkök
• spritkök
• storkök

Descendants

• → Finnish: kyökki

References

2. kök in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)

Further reading

• kök in Svensk ordbok.

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كوك‎ (kök, “root”), from Proto-Turkic *kök (“root”).

Noun

kök (definite accusative kökü, plural kökler)

1. root

Declension

Inflection
Nominative	kök
Definite accusative	kökü
	Singular	Plural
Nominative	kök	kökler
Definite accusative	kökü	kökleri
Dative	köke	köklere
Locative	kökte	köklerde
Ablative	kökten	köklerden
Genitive	kökün	köklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular köküm köklerim 2nd singular kökün köklerin 3rd singular kökü kökleri 1st plural kökümüz köklerimiz 2nd plural kökünüz kökleriniz 3rd plural kökleri kökleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kökümü köklerimi 2nd singular kökünü köklerini 3rd singular kökünü köklerini 1st plural kökümüzü köklerimizi 2nd plural kökünüzü köklerinizi 3rd plural köklerini köklerini Dative Singular Plural 1st singular köküme köklerime 2nd singular köküne köklerine 3rd singular köküne köklerine 1st plural kökümüze köklerimize 2nd plural kökünüze köklerinize 3rd plural köklerine köklerine Locative Singular Plural 1st singular kökümde köklerimde 2nd singular kökünde köklerinde 3rd singular kökünde köklerinde 1st plural kökümüzde köklerimizde 2nd plural kökünüzde köklerinizde 3rd plural köklerinde köklerinde Ablative Singular Plural 1st singular kökümden köklerimden 2nd singular kökünden köklerinden 3rd singular kökünden köklerinden 1st plural kökümüzden köklerimizden 2nd plural kökünüzden köklerinizden 3rd plural köklerinden köklerinden Genitive Singular Plural 1st singular kökümün köklerimin 2nd singular kökünün köklerinin 3rd singular kökünün köklerinin 1st plural kökümüzün köklerimizin 2nd plural kökünüzün köklerinizin 3rd plural köklerinin köklerinin