köble
Hungarian
Alternative forms
- köbölje
Etymology
köböl + -e (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈkøblɛ]
- Hyphenation: köb‧le
Noun
köble
- third-person singular single-possession possessive of köböl
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | köble | — |
accusative | köblét | — |
dative | köblének | — |
instrumental | köblével | — |
causal-final | köbléért | — |
translative | köblévé | — |
terminative | köbléig | — |
essive-formal | köbleként | — |
essive-modal | köbléül | — |
inessive | köblében | — |
superessive | köblén | — |
adessive | köblénél | — |
illative | köblébe | — |
sublative | köblére | — |
allative | köbléhez | — |
elative | köbléből | — |
delative | köbléről | — |
ablative | köblétől | — |
non-attributive possessive - singular | köbléé | — |
non-attributive possessive - plural | köblééi | — |