kõnekeelne
Estonian
Etymology
From kõnekeel + -ne.
Adjective
kõnekeelne (genitive kõnekeelse, partitive kõnekeelset)
- colloquial
- Synonym: argikeelne
Declension
Inflection of kõnekeelne (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kõnekeelne | kõnekeelsed |
accusative | kõnekeelse | kõnekeelsed |
genitive | kõnekeelse | kõnekeelsete |
partitive | kõnekeelset | kõnekeelseid |
illative | kõnekeelsesse | kõnekeelsetesse kõnekeelseisse |
inessive | kõnekeelses | kõnekeelsetes kõnekeelseis |
elative | kõnekeelsest | kõnekeelsetest kõnekeelseist |
allative | kõnekeelsele | kõnekeelsetele kõnekeelseile |
adessive | kõnekeelsel | kõnekeelsetel kõnekeelseil |
ablative | kõnekeelselt | kõnekeelsetelt kõnekeelseilt |
translative | kõnekeelseks | kõnekeelseteks kõnekeelseiks |
terminative | kõnekeelseni | kõnekeelseteni |
essive | kõnekeelsena | kõnekeelsetena |
abessive | kõnekeelseta | kõnekeelseteta |
comitative | kõnekeelsega | kõnekeelsetega |
Further reading
- kõnekeelne in Eesti keele seletav sõnaraamat
- kõnekeelne in Raadik, M., editor (2018), Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018, Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus, →ISBN
- kõnekeelne in Sõnaveeb