kórnicki
Polish
Etymology
From Kórnik + -cki.
Pronunciation
- IPA(key): /kurˈɲit͡s.ki/
- Rhymes: -it͡ski
- Syllabification: kór‧nic‧ki
Adjective
kórnicki (not comparable)
- (relational) of Kórnik (of or pertaining to Kórnik)
Declension
Declension of kórnicki
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | kórnicki | kórnickie | kórnicka | kórniccy | kórnickie | ||
genitive | kórnickiego | kórnickiej | kórnickich | ||||
dative | kórnickiemu | kórnickim | |||||
accusative | kórnickiego | kórnicki | kórnickie | kórnicką | kórnickich | kórnickie | |
instrumental | kórnickim | kórnickimi | |||||
locative | kórnickiej | kórnickich |
Further reading
- kórnicki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kórnicki in Polish dictionaries at PWN