kíll
See also: kill and Kill
Icelandic
Etymology
From Old Norse kíll, from Proto-Germanic *kiljǭ, ultimately related to *kīnaną (“to crack, split”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /cʰitl/
- Rhymes: -itl
- Homophone: kýll
Noun
kíll m (genitive singular kíls, nominative plural kílar)
- ditch, moat
- Synonym: síki
- stream, brook
- Synonym: lækur
- wedge
- Synonym: fleygur
Declension
declension of kíll
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kíll | kíllinn | kílar | kílarnir |
accusative | kíl | kílinn | kíla | kílana |
dative | kíl | kílnum | kílum | kílunum |
genitive | kíls | kílsins | kíla | kílanna |
References
- van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “kille2”, in Etymologiebank, Meertens Institute