kyrra
Old Norse
Etymology
From kyrr (“calm”).
Noun
kyrra f (genitive kyrru)
- calmness, calm
Declension
Declension of kyrra (weak ōn-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kyrra | kyrran | kyrrur | kyrrurnar |
accusative | kyrru | kyrruna | kyrrur | kyrrurnar |
dative | kyrru | kyrrunni | kyrrum | kyrrunum |
genitive | kyrru | kyrrunnar | kyrrna | kyrrnanna |
Verb
kyrra
- to calm, still
Conjugation
Conjugation of kyrra — active (weak class 1)
infinitive | kyrra | |
---|---|---|
present participle | kyrrandi | |
past participle | kyrðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kyrri | kyrða |
2nd-person singular | kyrrir | kyrðir |
3rd-person singular | kyrrir | kyrði |
1st-person plural | kyrrum | kyrðum |
2nd-person plural | kyrrið | kyrðuð |
3rd-person plural | kyrra | kyrðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kyrra | kyrða |
2nd-person singular | kyrrir | kyrðir |
3rd-person singular | kyrri | kyrði |
1st-person plural | kyrrim | kyrðim |
2nd-person plural | kyrrið | kyrðið |
3rd-person plural | kyrri | kyrði |
imperative | present | |
2nd-person singular | kyrr, kyrri | |
1st-person plural | kyrrum | |
2nd-person plural | kyrrið |
Conjugation of kyrra — mediopassive (weak class 1)
infinitive | kyrrask | |
---|---|---|
present participle | kyrrandisk | |
past participle | kyrzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | kyrrumk | kyrðumk |
2nd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
3rd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
1st-person plural | kyrrumsk | kyrðumsk |
2nd-person plural | kyrrizk | kyrðuzk |
3rd-person plural | kyrrask | kyrðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | kyrrumk | kyrðumk |
2nd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
3rd-person singular | kyrrisk | kyrðisk |
1st-person plural | kyrrimsk | kyrðimsk |
2nd-person plural | kyrrizk | kyrðizk |
3rd-person plural | kyrrisk | kyrðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | kyrsk, kyrrisk | |
1st-person plural | kyrrumsk | |
2nd-person plural | kyrrizk |
Adjective
kyrra
- inflection of kyrr:
- positive degree strong feminine accusative singular
- positive degree strong masculine accusative plural
- positive degree strong genitive plural
- positive degree weak masculine oblique singular
- positive degree weak feminine nominative singular
- positive degree weak neuter singular