kyrkja
Icelandic
Etymology
From Old Norse kyrkja, kvirkja, from Proto-Germanic *kwirkwijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰɪr̥ca/
- Rhymes: -ɪr̥ca
- Homophone: kirkja
Verb
kyrkja (weak verb, third-person singular past indicative kyrkti, supine kyrkt)
- (transitive, with accusative) to strangle, to choke
- Synonym: kæfa
Conjugation
kyrkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að kyrkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | kyrkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | kyrkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég kyrki | við kyrkjum | present (nútíð) | ég kyrki | við kyrkjum |
| þú kyrkir | þið kyrkið | þú kyrkir | þið kyrkið | ||
| hann, hún, það kyrkir | þeir, þær, þau kyrkja | hann, hún, það kyrki | þeir, þær, þau kyrki | ||
| past (þátíð) | ég kyrkti | við kyrktum | past (þátíð) | ég kyrkti | við kyrktum |
| þú kyrktir | þið kyrktuð | þú kyrktir | þið kyrktuð | ||
| hann, hún, það kyrkti | þeir, þær, þau kyrktu | hann, hún, það kyrkti | þeir, þær, þau kyrktu | ||
| imperative (boðháttur) | kyrk (þú) | kyrkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kyrktu | kyrkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kyrkjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að kyrkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | kyrkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | kyrkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég kyrkist | við kyrkjumst | present (nútíð) | ég kyrkist | við kyrkjumst |
| þú kyrkist | þið kyrkist | þú kyrkist | þið kyrkist | ||
| hann, hún, það kyrkist | þeir, þær, þau kyrkjast | hann, hún, það kyrkist | þeir, þær, þau kyrkist | ||
| past (þátíð) | ég kyrktist | við kyrktumst | past (þátíð) | ég kyrktist | við kyrktumst |
| þú kyrktist | þið kyrktust | þú kyrktist | þið kyrktust | ||
| hann, hún, það kyrktist | þeir, þær, þau kyrktust | hann, hún, það kyrktist | þeir, þær, þau kyrktust | ||
| imperative (boðháttur) | kyrkst (þú) | kyrkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kyrkstu | kyrkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kyrktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | kyrktur | kyrkt | kyrkt | kyrktir | kyrktar | kyrkt | |
| accusative (þolfall) | kyrktan | kyrkta | kyrkt | kyrkta | kyrktar | kyrkt | |
| dative (þágufall) | kyrktum | kyrktri | kyrktu | kyrktum | kyrktum | kyrktum | |
| genitive (eignarfall) | kyrkts | kyrktrar | kyrkts | kyrktra | kyrktra | kyrktra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | kyrkti | kyrkta | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
| accusative (þolfall) | kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
| dative (þágufall) | kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
| genitive (eignarfall) | kyrkta | kyrktu | kyrkta | kyrktu | kyrktu | kyrktu | |
Derived terms
- kyrking (“strangulation”)
- kyrkingur (“stunted growth, atrophy”)
- kyrkislanga (“boa constrictor”)
Norwegian Nynorsk
Noun
kyrkja f
- singular definite of kyrkje
- form removed with the spelling reform of 2012; superseded by kyrkje