kvein
Icelandic
Etymology
Back-formation from kveina (“to wail; to lament”).
Pronunciation
- IPA(key): /kʰveiːn/
- Rhymes: -eiːn
Noun
kvein n (genitive singular kveins, nominative plural kvein)
- wail, cry
- lamentation, lament
Declension
declension of kvein
n-s | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kvein | kveinið | kvein | kveinin |
accusative | kvein | kveinið | kvein | kveinin |
dative | kveini | kveininu | kveinum | kveinunum |
genitive | kveins | kveinsins | kveina | kveinanna |