abiecto
Latin
Alternative forms
- abjectō
Etymology
From abiectus, perfect passive participle of abiciō (“throw or hurl down or away”), from ab- (“from, down or away from”) + iaciō (“throw, hurl”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /abˈi̯ek.toː/, [äbˈi̯ɛkt̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /abˈjek.to/, [äbˈjɛkt̪o]
Verb
abiectō (present infinitive abiectāre, perfect active abiectāvī, supine abiectātum); first conjugation
- I abandon.
- I debase.
- I humble.
- I sell too cheaply.
- I slight.
- I throw, cast away, cast down, cast aside.
- 1821, Gabriel Brotier, Supplementa Annalium, Libri Quinti, page 28
- huic a Considio, prætura functo, abjectabatur
- 1821, Gabriel Brotier, Supplementa Annalium, Libri Quinti, page 28
Conjugation
Conjugation of abiectō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abiectō | abiectās | abiectat | abiectāmus | abiectātis | abiectant |
imperfect | abiectābam | abiectābās | abiectābat | abiectābāmus | abiectābātis | abiectābant | |
future | abiectābō | abiectābis | abiectābit | abiectābimus | abiectābitis | abiectābunt | |
perfect | abiectāvī | abiectāvistī | abiectāvit | abiectāvimus | abiectāvistis | abiectāvērunt, abiectāvēre | |
pluperfect | abiectāveram | abiectāverās | abiectāverat | abiectāverāmus | abiectāverātis | abiectāverant | |
future perfect | abiectāverō | abiectāveris | abiectāverit | abiectāverimus | abiectāveritis | abiectāverint | |
passive | present | abiector | abiectāris, abiectāre | abiectātur | abiectāmur | abiectāminī | abiectantur |
imperfect | abiectābar | abiectābāris, abiectābāre | abiectābātur | abiectābāmur | abiectābāminī | abiectābantur | |
future | abiectābor | abiectāberis, abiectābere | abiectābitur | abiectābimur | abiectābiminī | abiectābuntur | |
perfect | abiectātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | abiectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | abiectātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abiectem | abiectēs | abiectet | abiectēmus | abiectētis | abiectent |
imperfect | abiectārem | abiectārēs | abiectāret | abiectārēmus | abiectārētis | abiectārent | |
perfect | abiectāverim | abiectāverīs | abiectāverit | abiectāverīmus | abiectāverītis | abiectāverint | |
pluperfect | abiectāvissem | abiectāvissēs | abiectāvisset | abiectāvissēmus | abiectāvissētis | abiectāvissent | |
passive | present | abiecter | abiectēris, abiectēre | abiectētur | abiectēmur | abiectēminī | abiectentur |
imperfect | abiectārer | abiectārēris, abiectārēre | abiectārētur | abiectārēmur | abiectārēminī | abiectārentur | |
perfect | abiectātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | abiectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | abiectā | — | — | abiectāte | — |
future | — | abiectātō | abiectātō | — | abiectātōte | abiectantō | |
passive | present | — | abiectāre | — | — | abiectāminī | — |
future | — | abiectātor | abiectātor | — | — | abiectantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | abiectāre | abiectāvisse | abiectātūrum esse | abiectārī | abiectātum esse | abiectātum īrī | |
participles | abiectāns | — | abiectātūrus | — | abiectātus | abiectandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
abiectandī | abiectandō | abiectandum | abiectandō | abiectātum | abiectātū |
Synonyms
- (cast away): abiciō
Related terms
- abiciō
- abiectē
- abiectiō
- abiectus
References
- abiecto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be cast down, discouraged, in despair: animo esse humili, demisso (more strongly animo esse fracto, perculso et abiecto) (Att. 3. 2)
- to be cast down, discouraged, in despair: animo esse humili, demisso (more strongly animo esse fracto, perculso et abiecto) (Att. 3. 2)