kuran
See also: Kuran and Kur'an
Finnish
Noun
kuran
- genitive singular of kura
Anagrams
- arkun, karun, rukan
Turkish
Etymology 1
From Proto-Turkic *kïŕ-, *kïrguy, *kïragan.
Noun
kuran
- (dialectal) hawk
Synonyms
- atmaca
References
- Çağbayır, Yaşar (2007), “kuran²”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 3, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2342
Verb
kuran
- imperfect participle of kurmak