kupczyć

Polish

From kupiec +‎ -yć.

kupczyć impf

(intransitive, finance, obsolete) to trade (to engage in trade)
Synonym: handlować
(intransitive) to traffic (to deal or trade in something illegal) [+instrumental = in what]
- 2013 November 16, Eliza Olczyk, “Miller: Rządy z PiS są niemożliwe”, in Rzeczpospolita‎, archived from the original on 2022-04-10:
  To porównanie raczej dotyczyło poziomu zepsucia moralnego obu partii, gdzie jedni kupczą stanowiskami, a inni to nagrywają.
  This comparison instead applied to the level of moral decline of both parties, where one trafficks in offices and the other helps them with this.
Synonym: frymarczyć

Conjugation of kupczyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kupczyć
present tense	1^st	kupczę			kupczymy
	2^nd	kupczysz			kupczycie
	3^rd	kupczy			kupczą
	impersonal	kupczy się
past tense	1^st	kupczyłem	kupczyłam		kupczyliśmy	kupczyłyśmy
	2^nd	kupczyłeś	kupczyłaś		kupczyliście	kupczyłyście
	3^rd	kupczył	kupczyła	kupczyło	kupczyli	kupczyły
	impersonal	kupczono
future tense	1^st	będę kupczył, będę kupczyć	będę kupczyła, będę kupczyć		będziemy kupczyli, będziemy kupczyć	będziemy kupczyły, będziemy kupczyć
	2^nd	będziesz kupczył, będziesz kupczyć	będziesz kupczyła, będziesz kupczyć		będziecie kupczyli, będziecie kupczyć	będziecie kupczyły, będziecie kupczyć
	3^rd	będzie kupczył, będzie kupczyć	będzie kupczyła, będzie kupczyć	będzie kupczyło, będzie kupczyć	będą kupczyli, będą kupczyć	będą kupczyły, będą kupczyć
	impersonal	będzie kupczyć się
conditional	1^st	kupczyłbym	kupczyłabym		kupczylibyśmy	kupczyłybyśmy
	2^nd	kupczyłbyś	kupczyłabyś		kupczylibyście	kupczyłybyście
	3^rd	kupczyłby	kupczyłaby	kupczyłoby	kupczyliby	kupczyłyby
	impersonal	kupczono by
imperative	1^st	niech kupczę			kupczmy
	2^nd	kupcz			kupczcie
	3^rd	niech kupczy			niech kupczą
active adjectival participle		kupczący	kupcząca	kupczące	kupczący	kupczące
contemporary adverbial participle		kupcząc
verbal noun		kupczenie

adjective

nouns