kuilu
See also: kuiļu
Finnish
Etymology
Probably a metathesis of kulju.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkui̯lu/, [ˈkui̯lu]
- Rhymes: -uilu
- Syllabification(key): kui‧lu
Noun
kuilu
- shaft (of mine, elevator)
- abyss, chasm
- ravine
- (figuratively) gap
Declension
Inflection of kuilu (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kuilu | kuilut | |
genitive | kuilun | kuilujen | |
partitive | kuilua | kuiluja | |
illative | kuiluun | kuiluihin | |
singular | plural | ||
nominative | kuilu | kuilut | |
accusative | nom. | kuilu | kuilut |
gen. | kuilun | ||
genitive | kuilun | kuilujen | |
partitive | kuilua | kuiluja | |
inessive | kuilussa | kuiluissa | |
elative | kuilusta | kuiluista | |
illative | kuiluun | kuiluihin | |
adessive | kuilulla | kuiluilla | |
ablative | kuilulta | kuiluilta | |
allative | kuilulle | kuiluille | |
essive | kuiluna | kuiluina | |
translative | kuiluksi | kuiluiksi | |
instructive | — | kuiluin | |
abessive | kuilutta | kuiluitta | |
comitative | — | kuiluineen |
Possessive forms of kuilu (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | kuiluni | kuilumme |
2nd person | kuilusi | kuilunne |
3rd person | kuilunsa |
Compounds
- hissikuilu
- kaivoskuilu
Anagrams
- kiulu, kului, kuuli, liuku, luiku, ukuli
Indonesian
Etymology
From Portuguese coelho, from Old Portuguese cõello, from Vulgar Latin *cuniclus, from Latin cunīculus, from Ancient Greek κύνικλος (kúniklos), probably of Iberian origin. Doublet of kelinci and terwelu.
Pronunciation
- IPA(key): /kuˈi.lu/
- Hyphenation: ku‧i‧lu
Noun
kuilu (first-person possessive kuiluku, second-person possessive kuilumu, third-person possessive kuilunya)
- (archaic) rabbit, hare.
- Synonyms: kelinci, terwelu
Further reading
- “kuilu” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.