krzesić

krzesić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kresiti (“to strike fire”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʂɛ.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɕit͡ɕ
• Syllabification: krze‧sić

Verb

krzesić impf

1. (transitive, obsolete) to strike fire/spark

   Synonym: krzesać

Conjugation

Conjugation of krzesić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		krzesić
present tense	1st	krzeszę			krzesimy
	2nd	krzesisz			krzesicie
	3rd	krzesi			krzeszą
	impersonal	krzesi się
past tense	1st	krzesiłem	krzesiłam		krzesiliśmy	krzesiłyśmy
	2nd	krzesiłeś	krzesiłaś		krzesiliście	krzesiłyście
	3rd	krzesił	krzesiła	krzesiło	krzesili	krzesiły
	impersonal	krzeszono
future tense	1st	będę krzesił, będę krzesić	będę krzesiła, będę krzesić		będziemy krzesili, będziemy krzesić	będziemy krzesiły, będziemy krzesić
	2nd	będziesz krzesił, będziesz krzesić	będziesz krzesiła, będziesz krzesić		będziecie krzesili, będziecie krzesić	będziecie krzesiły, będziecie krzesić
	3rd	będzie krzesił, będzie krzesić	będzie krzesiła, będzie krzesić	będzie krzesiło, będzie krzesić	będą krzesili, będą krzesić	będą krzesiły, będą krzesić
	impersonal	będzie krzesić się
conditional	1st	krzesiłbym	krzesiłabym		krzesilibyśmy	krzesiłybyśmy
	2nd	krzesiłbyś	krzesiłabyś		krzesilibyście	krzesiłybyście
	3rd	krzesiłby	krzesiłaby	krzesiłoby	krzesiliby	krzesiłyby
	impersonal	krzeszono by
imperative	1st	niech krzeszę			krześmy
	2nd	krześ			krzeście
	3rd	niech krzesi			niech krzeszą
active adjectival participle		krzeszący	krzesząca	krzeszące	krzeszący	krzeszące
passive adjectival participle		krzeszony	krzeszona	krzeszone	krzeszeni	krzeszone
contemporary adverbial participle		krzesząc
verbal noun		krzeszenie

Derived terms

noun

• krzesiwo

 

verbs

• wskrzesić
• wskrzeszać

 

Related terms

noun

• krzesidło

 

Further reading

• krzesić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• krzesić in Polish dictionaries at PWN