krzemień
See also: Krzemień
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *kremy.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʂɛ.mjɛɲ/
Audio 1 (file) Audio 2 (file) - Rhymes: -ɛmjɛɲ
- Syllabification: krze‧mień
- Homophone: Krzemień
Noun
krzemień m inan (diminutive krzemyk)
- flint (hard fine-grained quartz which generates sparks when struck)
Declension
Declension of krzemień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | krzemień | krzemienie |
| genitive | krzemienia | krzemieni |
| dative | krzemieniowi | krzemieniom |
| accusative | krzemień | krzemienie |
| instrumental | krzemieniem | krzemieniami |
| locative | krzemieniu | krzemieniach |
| vocative | krzemieniu | krzemienie |
Derived terms
adjectives
- krzemieniowy
- krzemienisty
- krzemienny
nouns
- krzem
- krzemieniarz
verbs
- krzemienieć impf
- skrzemienieć pf
Related terms
adjectives
- krzemianowy
- krzemieniarski
- krzemionkowy
- krzemowy
nouns
- krzemek
- krzemian
- krzemica
- krzemieniarstwo
- krzemionka
verb
- krzemianować impf
Further reading
- krzemień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- krzemień in Polish dictionaries at PWN