kruuva
Finnish
Etymology
From Swedish gruva (“mine”)
Noun
kruuva
- (dialectal) mine, quarry
Declension
Inflection of kruuva (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kruuva | kruuvat | |
genitive | kruuvan | kruuvien | |
partitive | kruuvaa | kruuvia | |
illative | kruuvaan | kruuviin | |
singular | plural | ||
nominative | kruuva | kruuvat | |
accusative | nom. | kruuva | kruuvat |
gen. | kruuvan | ||
genitive | kruuvan | kruuvien kruuvainrare | |
partitive | kruuvaa | kruuvia | |
inessive | kruuvassa | kruuvissa | |
elative | kruuvasta | kruuvista | |
illative | kruuvaan | kruuviin | |
adessive | kruuvalla | kruuvilla | |
ablative | kruuvalta | kruuvilta | |
allative | kruuvalle | kruuville | |
essive | kruuvana | kruuvina | |
translative | kruuvaksi | kruuviksi | |
instructive | — | kruuvin | |
abessive | kruuvatta | kruuvitta | |
comitative | — | kruuvineen |
Meänkieli
Etymology
From Swedish gruva (“mine”)
Noun
kruuva
- mine, quarry