kruczę
Polish
Etymology
From kruk + -ę.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkru.t͡ʂɛ/
- Rhymes: -ut͡ʂɛ
- Syllabification: kru‧czę
- Homophone: krucze
Noun
kruczę n (diminutive kruczątko)
- a young raven (corvid)
Declension
Declension of kruczę
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kruczę | kruczęta |
| genitive | kruczęcia | krucząt |
| dative | kruczęciu | kruczętom |
| accusative | kruczę | kruczęta |
| instrumental | kruczęciem | kruczętami |
| locative | kruczęciu | kruczętach |
| vocative | kruczę | kruczęta |
Further reading
- kruczę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kruczę in Polish dictionaries at PWN