kroppr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *kruppaz.
Noun
kroppr m (genitive kropps)
- body
Declension
Declension of kroppr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kroppr | kropprinn | kroppar | kropparnir |
accusative | kropp | kroppinn | kroppa | kroppana |
dative | kroppi | kroppinum | kroppum | kroppunum |
genitive | kropps | kroppsins | kroppa | kroppanna |
Descendants
- Icelandic: kroppur
- Faroese: kroppur
- Norwegian Nynorsk: kropp
- Norwegian Bokmål: kropp
- Old Swedish: kropper, krupper
- Swedish: kropp
- Westrobothnian: krópp
- Danish: krop
References
- kroppr in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press