kronikarz
Polish
Etymology
From kronika + -arz.
Pronunciation
- IPA(key): /krɔˈɲi.kaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ikaʂ
- Syllabification: kro‧ni‧karz
Noun
kronikarz m pers
- chronicler (person who writes accounts of events and when they happened)
- Synonyms: dziejopis, dziejopisca, dziejopisarz
Declension
Declension of kronikarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kronikarz | kronikarze |
| genitive | kronikarza | kronikarzy |
| dative | kronikarzowi | kronikarzom |
| accusative | kronikarza | kronikarzy |
| instrumental | kronikarzem | kronikarzami |
| locative | kronikarzu | kronikarzach |
| vocative | kronikarzu | kronikarze |
Further reading
- kronikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kronikarz in Polish dictionaries at PWN