krivičar
Serbo-Croatian
Etymology
krivìca (“guilt”) + -ар, sense from krìvičnī (“penal”).
Pronunciation
- IPA(key): /krǐʋit͡ʃaːr/
- Hyphenation: kri‧vi‧čar
Noun
krìvičār m (Cyrillic spelling крѝвича̄р)
- (historical) an expert on penal law
Declension
Declension of krivičar
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | krivičar | krivičari |
genitive | krivičara | krivičara |
dative | krivičaru | krivičarima |
accusative | krivičara | krivičare |
vocative | krivičaru | krivičari |
locative | krivičaru | krivičarima |
instrumental | krivičarom | krivičarima |
References
- “krivičar” in Hrvatski jezični portal