amealhar
Portuguese
Etymology
a + mealha (a mediaeval Portuguese coin) + ar.[1][2]
Verb
amealhar (first-person singular present indicative amealho, past participle amealhado)
- Alternative form of mealhar
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb amealhar
Notes:[edit]
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | amealhar | |||||
Personal | amealhar | amealhares | amealhar | amealharmos | amealhardes | amealharem |
Gerund | ||||||
amealhando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | amealhado | amealhados | ||||
Feminine | amealhada | amealhadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | amealho | amealhas | amealha | amealhamos | amealhais | amealham |
Imperfect | amealhava | amealhavas | amealhava | amealhávamos | amealháveis | amealhavam |
Preterite | amealhei | amealhaste | amealhou | amealhamos amealhámos | amealhastes | amealharam |
Pluperfect | amealhara | amealharas | amealhara | amealháramos | amealháreis | amealharam |
Future | amealharei | amealharás | amealhará | amealharemos | amealhareis | amealharão |
Conditional | ||||||
amealharia | amealharias | amealharia | amealharíamos | amealharíeis | amealhariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | amealhe | amealhes | amealhe | amealhemos | amealheis | amealhem |
Imperfect | amealhasse | amealhasses | amealhasse | amealhássemos | amealhásseis | amealhassem |
Future | amealhar | amealhares | amealhar | amealharmos | amealhardes | amealharem |
Imperative | ||||||
Affirmative | - | amealha | amealhe | amealhemos | amealhai | amealhem |
Negative (não) | - | amealhes | amealhe | amealhemos | amealheis | amealhem |
References
- “amealhar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2021.
- “amealhar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.