kranium
Norwegian Bokmål
Etymology
From Ancient Greek κρανίον (kraníon, “skull”), via Medieval Latin cranium
Noun
kranium n (definite singular kraniet, indefinite plural kranier, definite plural krania or kraniene)
- (anatomy) cranium (skull)
References
- “kranium” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Ancient Greek κρανίον (kraníon, “skull”), via Medieval Latin cranium
Noun
kranium n (definite singular kraniet, indefinite plural kranium, definite plural krania)
- (anatomy) cranium (skull)
References
- “kranium” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Etymology
From Latin cranium, from Ancient Greek κρανίον (kraníon, “skull”), used in Swedish since 1798.
Noun
kranium n
- a cranium, a skull (the bones of the head)
Declension
Declension of kranium | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | kranium | kraniet | kranier | kranierna |
Genitive | kraniums | kraniets | kraniers | kraniernas |
Synonyms
- dödskalle
- huvudskål
- skallben
- skalle
Related terms
- kranial
- kraniologi
References
- kranium in Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (13th ed., online)
- kranium in Svenska Akademiens ordbok online.