kraina
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish kraina, from Proto-Slavic *krajina.
Pronunciation
- IPA(key): /kraˈi.na/
Audio (file) - Rhymes: -ina
- Syllabification: kra‧i‧na
Noun
kraina f
- land (a country or region)
- kraina mlekiem i miodem płynąca ― land of milk and honey
Declension
Declension of kraina
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kraina | krainy |
genitive | krainy | krain |
dative | krainie | krainom |
accusative | krainę | krainy |
instrumental | krainą | krainami |
locative | krainie | krainach |
vocative | kraino | krainy |
Further reading
- kraina in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kraina in Polish dictionaries at PWN