kraftur
Icelandic
Etymology
From Old Norse kraptr, from Proto-Germanic *kraftaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰraftʏr/
- Rhymes: -aftʏr
Noun
kraftur m
- strength
- (physics) force
Declension
declension of kraftur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kraftur | krafturinn | kraftar | kraftarnir |
accusative | kraft | kraftinn | krafta | kraftana |
dative | krafti | kraftinum | kröftum | kröftunum |
genitive | krafts / kraftar | kraftsins / kraftarins | krafta | kraftanna |