koźlę
See also: kozle, koźle, and Koźle
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish koźlę, from Proto-Slavic *kozьlę. By surface analysis, kozioł + -ę.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɔʑ.lɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʑlɛ
- Syllabification: koź‧lę
- Homophone: koźle
Noun
koźlę n (diminutive koźlątko)
- a kid (young goat)
- (hunting) a young deer, chamois, ibex, or wild sheep
Declension
Declension of koźlę
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | koźlę | koźlęta |
| genitive | koźlęcia | koźląt |
| dative | koźlęciu | koźlętom |
| accusative | koźlę | koźlęta |
| instrumental | koźlęciem | koźlętami |
| locative | koźlęciu | koźlętach |
| vocative | koźlę | koźlęta |
Related terms
adjective
- koźlęcy
noun
- koźlak
Further reading
- koźlę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- koźlę in Polish dictionaries at PWN