końcówka
Polish
Etymology
From koniec + -ówka.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔɲˈt͡suf.ka/
Noun
końcówka f
- end, tip
- Elektryczne szczoteczki do zębów mają wymienne końcówki.
- Electric toothbrushes have replaceable tips.
- (chess) endgame
Declension
declension of końcówka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | końcówka | końcówki |
| genitive | końcówki | końcówek |
| dative | końcówce | końcówkom |
| accusative | końcówkę | końcówki |
| instrumental | końcówką | końcówkami |
| locative | końcówce | końcówkach |
| vocative | końcówko | końcówki |
Further reading
- końcówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- końcówka in Polish dictionaries at PWN