kołatanie
Polish
Etymology
From kołatać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔ.waˈta.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: ko‧ła‧ta‧nie
Noun
kołatanie n
- verbal noun of kołatać
- (cardiology, pathology) flutter, palpitation (abnormal rapid pulsation of heart)
- Synonym: palpitacja
Declension
Declension of kołatanie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | kołatanie | kołatania |
genitive | kołatania | kołatań |
dative | kołataniu | kołataniom |
accusative | kołatanie | kołatania |
instrumental | kołataniem | kołataniami |
locative | kołataniu | kołataniach |
vocative | kołatanie | kołatania |
Further reading
- kołatanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kołatanie in Polish dictionaries at PWN